Persoonlijke update

Een jaar geleden is mijn herstel begonnen

Ik deel vandaag een vrij persoonlijke blog met jullie. Lang heb ik getwijfeld of ik dit verhaal wel hier, zo open op het internet, moet delen. Alleen ik ben echt heel trots op mijzelf en soms is dat ook wel is goed om dat op te schrijven en mijn verhaal te delen.   

De mensen die mij kennen weten dit, maar voor wie mij niet kennen zal ik je een beetje achtergrond informatie geven waarom ik zo trots ben op mijzelf. Vandaag, één jaar geleden, begon ik aan mijn herstel van anorexia. Ik dat ik nu bijna twee jaar vecht tegen deze ziekte. Het is langzaam mijn leven in geslopen en eerst wou ik het niet erkennen. Toen ik het eenmaal erkent had moest ik er nog wat aan doen. Maar er wat aan doen is makkelijker gezegd dan gedaan. Als ik iets meer at, at ik een dag later iets minder. Wanneer ik iets leuks ging doen en er was eten bij betrokken compenseerde ik de dag ervoor en erna. Mijn leven hing vast aan die verschrikkelijke eetstoornis.

Maar 10 april 2018 begon ik weer te leven. Dit is misschien een hele specifieke datum voor vele… maar ik herinneren hem omdat het mijn eerste stage dag was van mijn afstudeer periode als goudsmid. De avond van deze dag, na een hele dag stage waar alles nieuw was, ben ik ook het studentenleven weer gaan oppakken. Een week eerder ofzo was ik met vriendinnen uit geweest en had weer een heleboel nieuwe studenten ontmoet in mijn kleine stadje. 

Die avond was er een feestje en ik ging er heen. Iedereen dronk drankjes, at chippies, was aan het lachen en had lol. Ik zag hoe achteloos iedereen dronk, wat natuurlijk niet helemaal goed is maar we hebben het nu over calorieën en niet over alcohol, en vooral genoot van wat ze deden. In mijn hoofd was dit zo moeilijk te bevatten maar ik genoot van het beeld dat ik zag…  

Vanaf die avond werd ik vaker uitgenodigd op feestjes, etentjes en gewoon gezellige avondjes. Mensen mochten mij om wie ik ben en accepteerde mij ook. Dit is voor mij een bevinding die ik nog nooit zo had meegemaakt. Ik hoef mij niet te schamen om wie ik ben. Ik ben goed zoals ik ben en andere mensen zien mij hoe zij mij willen zien. Verstoppen omdat ik me schaam voor mijn lichaam en wie ik ben is zulke onzin. Zodra je mensen hebt gevonden die jou mogen mogen ze jou om wie je bent. Niet om hoe je eruit ziet, hoeveel je weegt, wat je draagt maar om wat jij doet!  

Nu de dag wordt ik vaak gevraagd om te komen en als het mij lukt met stage ga ik graag naar die feestjes. Ook vragen vrienden of ik alsjeblieft kan koken omdat het zo lekker, goedkoop en vol met groente is. In deze periode is ook mijn liefde voor koken en bakken terug gekomen. Steeds minder kook en bak ik met veilige producten en ik begin mijzelf ook steeds meer uit te dagen. Vlees, vega, vis, pasta, aardappeltjes, groente, vet, zoet en zout… Alles zit weer in mijn repertoire!  

Ik ben nog niet volledig hersteld van mijn eetstoornis maar ik leef tenminste weer… Voor leuke dingen sluit ik mij niet meer af en dat vind ik het belangrijkste. Uiteindelijk kom ik er vanaf, maar waar ik nu al gekomen ben maakt mij zo blij en trots op mijzelf!   

Dit is mijn verhaal dat ik eigenlijk heel graag wou vertellen! Leef en geniet is het belangrijkste wat ik iedereen mee kan geven!!  

X Melissa

Om nu toch nog even terug te komen als foodblogger… Dit ontbijttaartje is een van de eerste recepten die ik durfde te koken buiten mijn comfortzone. Ik paste het originele recept een beetje aan omdat het gehele recept voor mij echt teveel is…. Maar de recepten van OhMyPie inspireren mij echt enorm om te gaan experimenteren in de keuken. Het verhaal van Marike is ook bewonderenswaardig!

Dit is de link naar het eerste recept dat ik maakte van OhMyPie. Tegenwoordig geef ik daar mijn eigen draai aan en dat recept kun je hieronder lezen!

Persoonlijke update

Recipe by lislovescookingCourse: Ontbijt, Mini taartje

Servings

1

servings

Prep time

15

minutes

Cooking time

35

minutes

Voor een taartje van ca. 12 cm

Ingrediënten

• 40 gr boekweitmeel/speltmeel

• 1 ei

• 1/2 el honing

• 1 tl kaneel

• 1 tl bakpoeder

• 1 el rozijnen

• 50 gr appelmoes

• 1 1/2 el zuivelspread/roomkaas/kwark

• 1 appel

Bereidingswijze

• Ontdoe de appel van zijn klokkenhuis en snijd er dunne plakjes van
• Doe de plakjes voor ongeveer 1 a 2 minuten in de magnetron dat ze iets zachter zijn
• Verwarm daarna de oven voor op 180 graden en bekleed je springvorm met bakpapier of vet hem in
• Meng het smeltmeel, het ei, de honing, kaneel, bakpoeder, rozijnen en appelmoes tot een egaal beslag
• Verdeel de helft van het beslag over het springvormpje
• Schep de zuivelspread in het midden van het taartje
• Verdeel hier de rest van het beslag over heen
• Maak een roosje van de appelpartjes over het beslag heen
• Bak het taartje in ongeveer 35 minuten gaar in de oven en laat nog 10 minuten afkoelen in de oven